AHMET YILDIRIM

Ahmet, 6 Ağustos 1986 yılında Ankara'da doğdu.

 

Geniş bir ailenin sevimli erkek çocuğuydu.

 

Üç kız kardeş, bir anne ve iki halanın sevgisiyle büyüdü. Çocukluğu boyunca kış aylarını annesi ve kız kardeşleri ile Ankara İskitler’de, yaz aylarında ise ismini aldığı dedesi Ahmet Yıldırım ve halaları ile Mersin Taşucu Mahallesi’nde geçirdi. Dedesi ile atışmayı ve vakit geçirmeyi çok severdi.

 

İlkokuldan itibaren başarılı bir öğrenciydi, okumaya ilgiliydi. Yıldırım Beyazıt Anadolu Lisesi'ni bitirdikten sonra Orta Doğu Teknik Üniversitesi Şehir ve Bölge Planlama Bölümü'nü kazandı.

 

Yaşamı boyunca diğer bütün başarılarını gölgede bırakan esas özelliği, bulunduğu ortamlarda dikkatleri hemen üzerine çeken kişiliği ve sosyal zekâsı ile harmanladığı ilişkiler oldu. Nitekim üniversiteyi de, topluluklar ve sosyal ortamlardan kendini alıkoymayan karakteri nedeniyle, iki yıl gecikmeli bitirdi. Elbette Ahmet, muzip kişiliği ve ince zekâsı ile bu gecikmeyi de, keyif veren bir şova dönüştürmüştü. ODTÜ’nün meşhur mezuniyet töreninde annesi Hafize Yıldırım'a ithafen; "Bitmeseydi iyiydi, düz hesap sekiz seneye mi uzatsam Hafize Ana?" pankartını açacaktı…

 

Üniversite yıllarında yalnızca dönem arkadaşları ile değil, mimarlık fakültesindeki hemen herkes ile çok güçlü ilişkiler inşa etti. Bunla da yetinmedi, başta ODTÜ Sualtı Sporları Topluluğu (SAS) olmak üzere muhtelif topluluklarda aktif roller aldı, kıymetli başarılar ve çokça dost biriktirdi.

 

Mezun olduktan sonra Ankara’da önce özel sektör, ardından yerel yönetimlerde şehir plancısı olarak görev yaptı. Ancak her zaman Ankara’nın gri binalarından maviyi düşledi; içinde ‘denize varmak’, ‘denizi yaşamak’ hayalini taşıdı. Tıpkı Orhan Veli’nin bir şiirinde vurguladığı gibi;

“Gemiler geçer rüyalarımda,

Allı pullu gemiler, damların üzerinden;

Ben zavallı,

Ben yıllardır denize hasret…”

 

Nihayetinde doğduğu ve büyüdüğü Ankara’dan 2016 yılında ayrılarak Muğla’ya, Büyükşehir Belediyesi’ne transfer oldu. Muğla, onun için motoru, doğası, denizi ve arkadaşlarıyla buluştuğu yerdi. Hayatının son beş senesini ülkenin en güzel koylarını ve ormanlık alanlarını keşfederek geçirdi.

 

Doğanın parçası olan tüm canlılar ve varlıklar ile çok güçlü bağlar kurdu.

 

Aldığı her nefesin hakkını verdi.

​

Çam fıstıklarıyla ile kaplı bir dağ ormanından denize uzanan vadiyi seyrinde de,

Denizden çıkıp güneşe teslim olduğu ve yüzüne yansıyan ışığın parlaklığında da,

Bir dost meclisinde, neşeli veya kederli bir konu eşliğinde mimiklerini şekillendiren duyguların her bir zerresinde de yaşamın hep lezzetine vardı…

 

Hayatı hiç ıskalamadı Ahmet, çok güzel yaşadı!

 

16 Kasım 2021 tarihinde, 35 yaşında aramızdan ayrıldı.

 

Anısı, sevgisi, neşesi ve kahkahası hep bizlerle olacak.

 

Seni çok seviyoruz, Ahmet...

Namıdiğer Kıvırcık, Yaşar Usta!